Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση (ΓΟΠ)
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μια κατάσταση κατά την οποία το όξινο περιεχόμενο του στομάχου επιστρέφει (παλινδρομεί) στον οισοφάγο δηλαδή στον πεπτικό σωλήνα που μεταφέρει την τροφή από τη στοματική κοιλότητα στον στόμαχο. Συνέπεια της παλινδρόμησης είναι η πρόκληση συμπτωμάτων, όπως ο οπισθοστερνικός καύσος (αίσθημα “καούρας” στο στήθος), οι ερυγές (ρεψίματα) και οι αναγωγές που συγκαταλέγονται στο λεγόμενο τυπικό σύνδρομο της παλινδρόμησης. Ενίοτε όμως μπορεί να προκαλέσει άτυπα συμπτώματα όπως βήχα, λαρυγγίτιδα, άσθμα, οδοντικές διαβρώσεις, αίσθημα κόμβου, βράγχον φωνής (βραχνάδα).
Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να εμφανίζονται είτε περιστασιακά είτε σε τακτική βάση. Στην περίπτωση που τα συμπτώματα εμφανίζονται τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα αναφερόμαστε σε γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσο (ΓΟΠΝ). Το επιθήλιο του οισοφάγου διαφέρει από αυτό του στομάχου και δεν προστατεύεται επαρκώς από την έκθεση στο οξύ. Η επαναλαμβανόμενη έκθεση του επιθηλίου του οισοφάγου στο γαστρικό υγρό μπορεί να προκαλέσει σε βάθος χρόνου κάποια από τις λεγόμενες επιπλοκές της ΓΟΠΝ. Αυτές περιλαμβάνουν τη διαβρωτική οισοφαγίτιδα, την πεπτική στένωση, τον οισοφάγο Barrett και το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου.
Ο κύριος παθογενετικός μηχανισμός της παλινδρομικής νόσου είναι η πλήρης παροδική χάλαση, δηλαδή μια μορφή δυσλειτουργίας του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα.
Στους παράγοντες κινδύνου της νόσου περιλαμβάνεται η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη, το αλκοόλ, η καφεΐνη, το κάπνισμα, η ηλικία άνω των 50 ετών, η μεταγευματική κατάκλιση, διάφορα φάρμακα όπως οι αναστολείς διαύλων ασβεστίου, η διαφραγματοκήλη, η καθυστερημένη γαστρική κένωση, παθήσεις του συνδετικού ιστού όπως το σκληρόδερμα και άλλοι.
Η ΓΟΠΝ διαγιγνώσκεται εμπειρικά με βάση τα συμπτώματα καθώς και με διαγνωστικές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένης και της ενδοσκόπησης.
Στις θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται διατροφικές οδηγίες, η αποφυγή του καπνίσματος (μειώνει την έκκριση σιέλου), η μείωση του σωματικού βάρους (όταν αυτό είναι απαραίτητο), οδηγίες για πριν την κατάκλιση, η φαρμακευτική αγωγή με σκοπό τη μείωση του γαστρικού οξέος, ενώ σε ανθεκτικές μορφές της νόσου με επίμονα ή υποτροπιάζοντα συμπτώματα, επιλογή μπορεί ν’ αποτελέσουν και οι αντιπαλινδρομικές χειρουργικές επεμβάσεις.
Η παλινδρομική νόσος αποτελεί μια συχνή κλινική οντότητα που επηρεάζει πολλές φορές σημαντικά την ποιότητα της ζωής των ατόμων που πάσχουν. Είναι σημαντικό όταν τα συμπτώματα είναι συνεχή ή επίμονα, να αναζητείται η ιατρική εκτίμηση και η κατάλληλη αντιμετώπιση, ανακουφίζοντας τον ασθενή και προλαμβάνοντας τις επιπλοκές της νόσου.